ในงานพระราชทานเพลิงศพครั้งนี้ ท่านผู้มรณะได้สั่งไว้ว่า ถ้าจะพิมพ์หนังสือเป็นของชําร่วยในงานศพของท่าน ขอให้พิมพ์ พงศาวดารเมืองพัทลุง ซึ่งท่านได้เรียบเรียงไว้นั้นอีกสักครั้งหนึ่ง จึงตกลงให้พิมพ์ตามคําสั่งของท่าน เพื่อเป็นอนุสรณ์คํานึงถึง ความอุตสาหะ ที่ท่านได้พยายามกระทํามาจนสําเร็จเรียบร้อย

หนังสือเรื่องนี้ หอพระสมุดวชิรญาณได้จัดเข้าไว้ในประชุม พงศาวดารภาคที่ ๑๕ และได้เคยพิมพ์มาแล้ว ๒ คราว คือในงาน พระราชทานเพลิงศพพระยาและคุณหญิงศิรินธรเทพสัมพันธ์ (โตถมยา ศิริธร) เมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๒ คราวหนึ่ง กับในงานศพนายใหม่ มันนะประเสริฐ เมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๓ อีกคราวหนึ่ง แต่ได้พิมพ์ เมื่อเวลา ๑๓ ปีล่วงมาแล้วทั้งสองคราว ต่อจากนั้นท่านได้ พยายามค้นคว้าหาเรื่องราว และเหตุผลอันเกี่ยวกับพงศาวดาร เล่มนี้ มาตกเติมแก้ไขให้ถูกต้องยิ่งขึ้น

เรื่องนี้ในชั้นต้น เมื่อท่านเจ้าของเรียบเรียงเสร็จแล้ว ได้ส่ง ต้นร่างไปถวายสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดํารงราชานุภาพ ผู้ทรงรอบรู้ในทางประวัติศาสตร์และโบราณคดี ซึ่งในขณะ นั้นได้ทรงดํารงตําแหน่งเป็นสภานายกหอพระสมุดวชิรญาณ พระ องค์ท่านได้ทรงพระกรุณาประทานลายพระหัตถ์ชี้แจง