บทละคอน นอกเรื่องสังข์ทอง พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยเป็นบทละครที่ได้รับการยกย่องว่ามีรสนิยมดีเลิศทั้งในด้านวรรณคดีนาฏกรรมและมีบางตอนเช่นตอนเลือกคู่และหาเนื้อหาปลากับตอนตีคลี ซึ่งกระทรวงศึกษาธิการได้กำหนดให้เป็นแบบเรียนกวีนิพนธ์ของนักเรียนถ้าได้นำออกแสดงละครให้นักเรียนนักศึกษาและประชาชนได้เห็นได้ชมก็ก่อให้เกิดรสนิยมและซาบซึ้งในพระราชนิพนธ์สมตามพระราชประสงค์นอกจากท่านผู้ดูผู้ชมจะได้รับความบันเทิงแล้วยังเป็นการช่วยกันศึกษาอีกทางหนึ่งด้วยกรมศิลปากรจึงได้นำเอาบทพระราชนิพนธ์เรื่องสังข์ทองตอนเลือกคู่หาปลามาปรับปรุงแบ่งตอนและจัดสร้างฉากประกอบการแสดงแล้วนำออกแสดงณโรงละครศิลปากรเมื่อพ.ศ.๒๔๙๗ก็ปรากฏว่าได้รับการตอบรับจากประชาชนเป็นอย่างดี โรงละคอนศิลปากรเปิดการแสดงในปีนั้นถึง๑๒๙ครั้งครั้นในปีนี้หม่อมแผ้วสิทธิวงศ์เสนีผู้เชียวชาญทางนาฏศิลปของกรมศิลปากรได้มาปรารถนาขึ้นว่าจะฝึกหัดให้ศิลปินและนักเรียนนาฏศิลป์ของกรมศิลปากรเล่นละคอนนอกเรื่องสังข์ทองตอนตีคลี และนำออกแสดงให้ประชาชนณโรงละคอนศิลปากรต่อไปข้าพเจ้าเห็นดีด้วยและสนับสนุนด้วยดีพร้อมกับขอร้องให้ข้าราชการผู้มีชื่อ(ในหน้าที่ต่อไป)ช่วยกันปรับปรุงบทไปตามพระราชนิพนธ์ซึ่งมีอยู่เดิมโดยแนะไว้ว่าในการปรับปรุงโดยแบ่งองค์แบ่งตอนเพื่อให้เหมาะแก่การแสดงบนเวทีและมีฉากประกอบนั้นเราอาจข้ามบางตอนไปเพื่อมิให้ต้องเดินเรื่องเยิ่นเย้อโดยทิ้งบางตอนไว้ให้เป็นที่เข้าใจของท่านผู้ดูเองซึ่งหมายถึงว่าได้ตัดบทพระราชนิพนธ์ตอนนั้นออกและไม่นำมาเจรจาขับร้องประกอบการแสดง แต่ขอให้พยายามรักษาถ้อยคำและบทกลอนในบทพระราชนิพนธ์ไว้อย่างเดิมเว้นเสียแต่ในที่จำเป็นต้องเปลี่ยนถ้อยคำเพื่อรักษากลอนให้สัมผัสต่อเนื่องกันตามบทที่ปรับปรุงใหม่ก็เป็นที่น่ายินดีว่าบรรดาข้าราชการที่ร่วมกันปรับปรุงบทละครนอกเรื่องสังข์ทองตอนตีคลีได้พยายามเชิดชูและรักษาบทพระราชนิพนธ์ไว้ในรูปแบบเดิมเป็นอย่างดีดังท่านผู้อ่านจะเห็นได้ในสมุดเล่มนี้แล้วหวังว่าการแสดงละคอนนอกเรื่องสังข์ทองตอนตีคลีซึ่งกรมศิลปากรนำออกแสดงณโรงละครศิลปากรในปีนี้คงได้รับการตอบรับด้วยดีจากนักเรียนนักศึกษาและประชาชนโดยทั่วไปเช่นเคย.