ในกุญแจเรขาคณิตเล่มก่อน ข้าพเจ้าได้ พยายามเฉลย ปัญหาต่าง ๆ ไว้อย่างละเอียด พร้อมทั้งได้วางระเบียบการแก้โจทย์ เช่น “กำหนดให้, จะต้องพิสูจน์, สร้าง, พิสูจน์…..”  ไว้อย่างสมบูรณ์ ทั้งนี้เพราะสำหรับชั้นมัธยม ปีที่ 4  นั้น นักเรียนเพิ่งเริ่มเรียนเรขาคณิตใหม่ ๆ การเฉลยโจทย์จึงต้องให้แจ่มแจ้งและเข้าใจง่าย และเท่าที่ข้าพเจ้าได้วางระเบียบไว้อย่างละเอียดก็เพื่อจะให้นักเรียนมีระเบียบในการทำงานต่อไปในตัว  แต่ใน “ กุญแจเรขาคณิตมัธยม ปีที่ 2 นี้ ข้าพเจ้ามาคิดดูรู้สึกว่า นักเรียนได้ผ่านการแก้โจทย์มาบ้างมีความชำนาญพอสมควรแล้ว ฉะนั้นสำหรับระเบียบและคำอธิบายอย่าง ฟุ่มเฟือยจึงมิสู้เป็นของจำเป็น ฉะนั้นในเล่มนี้แบบฝึกหัดใดที่ข้าพเจ้าเห็นว่าง่ายมากจึงของดเสียไม่อธิบาย หรือบางทีก็ให้แต่เพียง “คำแนะนำ” หรือ “วิธีทำย่อ ๆ ไว้เท่านั้น ส่วนแบบฝึกหัดใดที่ข้าพเจ้าเห็นว่ายากก็ได้เฉลยไว้โดยละเอียด ซึ่งทั้งนี้ข้าพเจ้าหวังว่าคงเป็นประโยชน์สำหรับนักเรียน ที่จะได้พยายามใช้ความคิด ความอ่านของตนเองบ้าง แทนที่จะลอก “กุญแจเรขาคณิตมัธยม ปีที่ 5” ของข้าพเจ้าลงไปในสมุดทำงานโดยไม่มีความเข้าใจแต่อย่างใดเลย.   อนึ่ง “กุญแจเรขาคณิต” นี้เปรียบเสมือนมีดสองคม หากนักเรียนรู้จักใช้ เช่นนำมาใช้ในเมื่อจำเป็นจริง ก็จะก่อให้เกิดประโยชน์อย่างอนันต์ แต่ถ้าหากนักเรียนนามาใช้พร่ำเพรื่อบ่อยครั้งเข้าก็อาจพลาดบาดเอามือได้ฉันใด “ กุญแจเรขาคณิต” นี้  ถ้าหากนักเรียนใช้เสียจนกลายเป็นนิสสัยแล้ว ก็อาจเป็นผลเสียแก่นักเรียนในตอนหลังคือเวลาสอบปลายปีได้  ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงใคร่จะขอวิงวอนให้นักเรียน ได้โปรดใช้ “กุญแจเรขาคณิต” นี้แต่ในเมื่อจำเป็นจริง ๆ เท่านั้น   “กุญแจเรขาคณิต มัธยมปีที่ 5 “ นี้ คงจะมีข้อความบางตอนขาดตกบกพร่องอยู่บ้างเป็นธรรมดา จึงหวังในความกรุณาของผู้อ่านที่ได้พบข้อผิดพลาดตอนใด ขอได้โปรดแจ้งให้ข้าพเจ้าทราบด้วยจะเป็นพระคุณยิ่ง    ในที่สุดนี้ข้าพเจ้าหวังว่า “กุญแจเรขาคณิต มัธยม ปีที่ 5” นี้ คงอำนวยความสะดวกให้แก่ผู้เรียนบ้างไม่มากก็น้อย.