เนื่องด้วยมีความรู้สึกหนักใจในการสอนเด็กแรกเรียนหนังสือไทย (เด็กชั้นเตรียม) ในเหตุต่อไปนี้คือ ๑งนักเรียนกว่าจะอ่านจบ ก_ฮ ตามแบบเรียนซึ่งใช้แพร่หลายนั้นนานนัก เด็กรู้สึกเบื่อหน่ายกับการเรียน อ่านยังไม่ทันจนถึง ฮ หนังสือขาดหรือบางทีเรียนไปได้ ๒-๓ หน้าหนังสือขาด ได้ประโยชน์ไม่คุ้มค่า ผู้ปกครองบางคนที่ยากจนหรือละเลยต่อเด็ก เด็กก็ไม่มีหนังสือเรียน ๒.เด็กเรียนจำได้แต่ปากเปล่า เขียนไม่ได้ สะกดตัวไม่ถูก ซ้ำร้ายเด็กไปพบเห็นคำซึ่งเรียนมาแล้วควรอ่านได้ ในหนังสืออื่นแต่กลับอ่านไม่ได้ ๓. ครูหนักใจในการสอนคัดลายมือ โดยไม่มีหลักยึดว่าจะสอนอย่างไร จึงจะทำให้เด็กเขียนได้ตัวงามๆโดยเร็ว ๔. นิสัยเด็กมักเบื่อหน่ายในบทเรียนง่าย เป็นเหตุให้คุยหรือเล่นส่งสียงขรม ยิ่งครูคนเดียวสอนนักเรียนมากๆ ด้วยแล้วยิ่งหนักขึ้น ๕. สมัยนี้เศรษฐกิจกำลังตกต่ำ ครูประชาบาลต้องทำงานมากขึ้นเพราะครูถูกตัดออก จึงควรต้องมีหนังสือที่เหมาะกัน จึงจะได้ผลเท่าเดิมหรือยิ่งขึ้น ๖. ครูซึ่งออกทำการสอนเด็กใหม่ย่อมงงไม่รู้จะสอนอย่างไรหรือ บิดามารดาใคร่จะสอนบุตรหลานเองที่บ้านก็ไม่สะดวก เพราะไม่รู้จะฝึกสอนอย่างไรจึงจะดี ๗. เด็กในเกณฑ์ตามพระราชบัญญัติประถมศึกษา กว่าจะอ่านออกเขียนได้นานเกินไป คือตั้งปีเศษโดยมาก บางคนตั้ง ๒-๓ ปีก็มี ๘. หนังสือเรียนที่ใช้ในจังหวัดนครนายก โดยมากไม่ตรงตามประมวลศึกษาพิเศษภาค๑ ๙.เด็กเรียนแล้วไม่รู้หลักของหนังสือไทย ซึ่งจะเป็นเครื่องเหนี่ยวใจให้อ่านและสะกดตัวได้ทุกคำ ในคำที่ไม่เคยอ่านและเขียนเลย เพื่อแก้ไขในเหตุดังกล่าวแล้วข้างบนนี้ จึงเห็นว่าควรมีแบบเรียนสำหรับเด็กขึ้นอีก ข้าพเจ้าจึงเรียบเรียง “แบบฝึกสอนอ่านหนังสือไทย” นี้ขึ้น แบ่งออกเป็น ๔ ภาครวม ๔เล่มจบ เพื่อทดลองใช้ฝึกสอนเด็ก และให้เด็กใช้เป็นแบบเรียนดู