นายป.ส.ปวโรลารวิทยา ได้มาขอไห้ข้าพเจ้าเขียนประวัติลงไนหนังสือซึ่งจะพิมพ์แจกไนงานสพนางถนอมปวโรลารวิทยาภรรยาที่รักของเธอข้าพเจ้าปติเสธไม่ได้ด้วยนางถนอมเป็นสิสย์ที่สนิทเสน่หากับข้าพเจ้า และมีคุณุปการแก่ข้าพเจ้าดังจะได้บันยายต่อไป นางถนอมเป็นบุตรคนที่๒ของนายเสงี่ยม นางนาค ควรแสวง เกิดวันที่๓๐ เมษายน พ.ส.๒๔๔๑ เมื่ออายุได้๑๒ปี คือวันที่๑๙ พรึสภาคม พ.ส.๒๔๕๓ ได้เข้าเล่าเรียนสึกสาเป็นนักเรียนประจำอยู่โรงเรียนราชินีชั้นประถมปีที่๑ซึ่งตรงกับชั้นมัธยม๑เดี๋ยวนี้ เธอสอบได้ปีละชั้นตามลำดับก็จริงแต่มักจะได้คะแนนดีๆเมื่ออยู่ชั้นประถม๓ (มัธยม๓เดี๋ยวนี้)เธอก็สอบได้ที่๑ไนชั้น ได้รับพระราชทานเหรียญอักสร ส.ผ.ทองคำ จากสมเด็จพระสรีพัชรินทราพระบรมราชินีนารถ กับเมื่อ พ.ส.๒๕๔๘ ปีสำเร็จการสึกสาที่โรงเรียนคือจบมัธยม๖เธอก็ได้รับพระราชทานเหรียญอักสร ส.ผ.ทองลงยาเพช็รรอบเป็นเกียรติยส ไนความประพรึติดีเด่นกว่านักเรียนอื่นๆไนชั้นนั้น ไนพุทธสกนั้นเมื่อเรียนจบชั้นแล้วยังรับทำการเป็นครูอยู่ไนโรงเรียนจนกระทั่ง พ.ส.๒๔๖๓ จึงลาออกไปทำการสมรสกับนายป.ส.ปวโรลารวิทยา อยู่ด้วยกันด้วยความปรองดองเรียบร้อยตราบถึงวันวายชนม์คือวันที่๑ เมสายน พ.ส.๒๔๘๔ ด้วยโรคไตพิการ ไม่มีบุตรธิดาด้วยกันเลยจนคนเดียว แต่เนื่องจากทั้ง๒เป็นู้รักเด็ก จึงรับเด็กหญิงคนหนึ่งชื่อประนอมเป็นธิดาบุณธรรม ทนุบำรุงด้วยความรักไคร่ ไห้การสึกสาที่โรงเรียนราชินีจนจบชั้นของโรงเรียน บัดนี้กำลังเรียนอยู่ไรจุลาลงกรณ์มหาวิทยาลัยปีที่๑ นางถนอมเป็นผู้มีไจโอบอ้อมอารีกับเพื่อนฝูงเป็นอันมากและวาจาอ่อนหวาน จึงไม่มีไครเกลียดชังเลย ทั้งมีความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณเป็นอยางยิ่ง เช่นเมื่อน้องหญิงพิมพ์พักตร์พานีป่วยหนัก นางถนอมก็ได้อดนอนอดกินช่วยรักสาพยาบาลอยู่ตั้ง๓เดือนกว่า จนถึงวันที่เธอสิ้นชีพตักสัย คนดีเช่นนี้ไครๆก็ย่อมพากันเสียดายถ้วนหน้า ไม่พักต้องกล่าวถึงสามีว่าจะส้อยเส้าเหงาหงอยสักเพียงไหน อีกประการหนึ่งเธอเป็นช่งทำการฝีมือ และกับข้าวของกินยิ่งนัก เธอมักเข้าครัวทำของกินเอง และขนมก็ขึ้นชื่อไนระหว่างเพื่อนฝูงและบันดาผู้ที่ได้ชิมว่าทำเก่ง คุนงามความดีของเธอเหล่านี้จะบันยายไปเท่าไรก็ไม่มีที่สิ้นสุด ดอกไม้ที่สวยเหี่ยวแห้งไปฉันได สังขารทั้งหลายของมนุสย์ก็ย่อมเป็นไปเช่นนั้น แต่นางถนอมปรวนแปนไปแต่ฉเพาะสังขาร คุณความดียังมีหยู่ไนไจของผู้ที่รักและรู้จักเหมือนดอกพิกุลที่ไม่ทิ้งกลิ่น ขอผลบุญกุสลที่เจ้าภาพได้บำเพ็ญเพื่อชาปนกิจครั้งนี้ จงสำเร็จเป็นสุขสมบัติแก่นางถนอม ปวโรลารวิทยา ตามสมควรแก่คติวิสัยไรปรภพ กับขอความสุขสวัสดี จงมีแก่ท่านทั้งหลายผู้มาไห้เกียรติยสไนการสพนี้ทั่วกันด้วย เทอญ.